Αλεξανδρόπουλος, Μήτσος

(Αμαλιάδα 1924 –). Λογοτέχνης και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, που αναγκάστηκε να εκπατριστεί μετά τον Εμφύλιο και έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στη Ρουμανία και στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974. Ο Α. ασχολήθηκε με όλα τα είδη της πεζογραφίας και είναι συγγραφέας των μυθιστορημάτων Νύχτες και αυγές - Η πολιτεία (1961), Νύχτες και αυγές - Τα βουνά (1963), Σκηνές από τον βίο του Μαξίμου του Γραικού (1976), Τα θαύματα έρχονται στην ώρα τους (1976) και Μικρό όργανο για τον επαναπατρισμό (1980). Ακόμα, εξέδωσε τις συλλογές αφηγημάτων Αρματωμένα χρόνια (1954), Μια πρόσφατη ιστορία (1956), Λευκή ακτή (1966), Φύλλα φτερά (1977) και Ένατη πληγή (1986). Σημαντική υπήρξε, εξάλλου, η παρουσία του Α. και στον χώρο της ιστορικής μυθιστορηματικής βιογραφίας, όπου επέδειξε την κλίση του με έργα για τον Γκόρκι (Το ψωμί και το βιβλίο, 1990), τον Τσέχοφ (Περισσότερη ελευθερία, 1981) και τον Ντοστογιέφσκι (Ο μεγάλος αμαρτωλός, 1984). Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει στην τρίτομη μελέτη του Α. Η ρωσική λογοτεχνία (1979) και σε άλλα δοκιμιακά και ταξιδιωτικά έργα.